حدیث شریف معراج پیامبر خدا محمد مصطفی صلیاللهعلیهوآله و حضور و شهود حضرت امیر المومنین علی علیه‌السلام در معراج
این حدیث را قطب الدین کیدری رضوان‌الله‌علیه از علمای شیعه قرن ششم در کتاب شریف بهجه المباهج به نقل از کلبی از ابن عباس نقل کرده و فرید الدین محمد تونی معروف به ملا حیرتی، شاعر اوایل دوره صفویه آن در کتاب کتیب معجزات به نظم کشیده است.
ابن عباس می‌گوید از پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله شنیدم که می‌فرمود:
«خداوند تبارک و تعالی به من پنج چیز عطا فرمود و به امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام هم پنج چیز:
به من جوامع الکلم (قرآن) و به امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام همه علوم عطا کرد. مرا نبی قرار داد و او را وصی. به من کوثر و به او سلسبیل.
وحی را بر من و الهام را بر او عطا کرد. مرا به معراج و آسمانها برد و برای او درهای آسمان را باز و حجابها را برایش پاره کرد و کنار زد، تا اینکه او به من نگاه می‌کرد و من هم به او نگاه می‌کردم.
مشاهدات پیامبر در معراج
ابن عباس می‌گوید: پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله تا اینها را برای من گفتند شروع کردند به گریه کردن!
گفتم: یا رسول الله، پدر و مادرم فدای شما؛ چرا گریه می‌کنید؟
گفت: ای ابن عباس!
اول چیزی که شب معراج خداوند به من فرمود این بود که: ای محمد! به پایین نگاه کن و من هم نگاه کردم.
در این حین دیدم حجابها پاره و کنار زده شد و درهای آسمان هم باز شد. و امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را دیدم که سرش را به طرف آسمان بلند کرده و با من صحبت می‌کند و من هم با او صحبت می‌کردم و خدا هم با من تکلم می‌کرد.
ابن عباس می‌گوید، گفتم: ای رسول خدا! در مورد چه چیزی خداوند متعال با شما صحبت می‌کرد؟
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: خداوند به من فرمود: ای محمد! من امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را وصی، وزیر و جانشین تو قرار دادم و او را ازعلم خود آگاهی داده‌ام.
و من در حالی که در پیشگاه قرب الهی بودم، گفتم: خداوندا! قبول کردم و اطاعت می‌نمایم.
پس خداوند هم ملائکه را امر کرد که بر امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام درود و سلام فرستند پس ایشان چنین کردند و بر ملائکه هم خطاب شد: و بر شما هم سلام.
و دیدم ملائکه را که به یکدیگر در مورد حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بشارت می‌دادند و من به هیچ ملکی از ملائکه آسمان عبور نکردم، مگر اینکه مرا در مورد امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام تهنیت می‌گفتند و می‌گفتند: ای محمد!
قسم به خدایی که تو را به حق مبعوث کرده، ما ملائکه از اینکه خداوند عزوجل، امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را جانشین تو قرار داده است، غرق شادی و سروریم.
و دیدم تمام حمله عرش الهی، سرشان را به طرف زمین پایین انداخته‌اند. پس گفتم: ای جبرئیل! چرا حمله عرش چنین کرده‌اند؟
جبرئیل گفت: ای محمد! هیچ ملکی از ملائکه نیست، مگر اینکه با چهره‌ای باز به امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نگاه می‌کند بجز حمله عرش، که خداوند متعال در این لحظه به آنها اجازه داد که به امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام نگاه کنند و آنها هم الآن چنین می‌کنند.
پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله در ادامه فرمودند: چون به زمین برگشتم همه وقایع معراج را برای امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام تعریف کردم و او هم مرا از همه آن اتفاقات آگاهی داد.
پس دانستم که در هیچ جایگاهی نبودم، مگر اینکه امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام از آن جایگاه اطلاع داشته و همه چیز را می‌دانسته است.
حب امیرالمؤمنین علی‌بن‌أبی طالب علیه‌السلام
ابن عباس می‌گوید: کلام پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله که به اینجا رسید عرض کردم: یا رسول الله، مرا توصیه‌ای بفرمایید؟
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: بر تو باد به مودت و دوستی امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام .
«و الذی بعثنی بالحق نبیاً لا یقبل الله من عبد حسنه حتی یسأله عن حب علي بن أبي طالب عليه السلام»
قسم به خدایی که مرا به حق مبعوث کرد، هیچ بنده‌ای حسنه‌ای از آن قبول نمی‌شود تا اینکه درباره دوستی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام از او سؤال می‌کنند و خداوند تبارک و تعالی هم خود به همه امور آگاه است.
پس اگر دوستی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را با خود در قیامت بیاورد عملش مقبول خواهد شد و اگر ولایت حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را همراه خود نداشته باشد، از هیچ چیز از او سؤال نخواهد شد و او را روانه آتش خواهند کرد.
ای ابن عباس! قسم به خدایی که مرا به حق مبعوث کرد، آتش بیشترین غضب و شدت خود را بر دشمن و غضب دارنده امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام دارد و بر کسی که قائل باشد خداوند تبارک و تعالی دارای فرزند است.
ای ابن عباس! اگر تمام ملائکه مقرب الهی و پیامبران و رسولان بر بغض و دشمنی حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام اجتماع کنند، هر آینه خداوند تبارک و تعالی ایشان را با آتش خشم خود عذاب می‌کرد.
سخن پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله که به اینجا می‌رسد ابن عباس می‌گوید: به پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله گفتم: آیا کسی هم هست که بغض امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را داشته باشد؟
پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: ای ابن عباس! از امت من کسانی هستند که بغض امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را دارند که خداوند آنها را از اسلام هیچ بهره‌ای نداده است.
بغض امیرالمؤمنین علی‌بن‌أبی طالب علیه‌السلام
ای ابن عباس! از نشانه های کسانی که بغض امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را دارند، این است که خود را بالاتر از آن می‌دانند.
قسم به خدایی که مرا به حق مبعوث کرد، خداوند هیچ پیامبری را گرامی تر از من مبعوث نکرد و هیچ جانشینی گرامی تر از امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام نیست.
ابن عباس می‌گوید: همان طور که رسول خداصلی‌الله‌علیه‌وآله مرا به دوستی امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام امر کردند، محبت حضرت را همیشه خواهم داشت.
بعد ابن عباس می‌گوید: زمانی از این ماجرا گذشت تا اینکه موقع وفات پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله شد، دوباره نزد او رفته و گفتم: یا رسول الله!
پدر و مادرم فدای شما، اجل شما نزدیک است، آیا مرا به چیزی نصیحت می‌فرمایید؟
پس پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: ای ابن عباس! با من مخالفت کرده است هر کس امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را مخالفت کند و در روز قیامت برای چنین شخصی هیچ پشت و پناه و یاوری نخواهد بود.
پس گفتم: یا رسول الله! چرا مردم را امر نمی کنید که مخالفت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را نکنند؟
ابن عباس می‌گوید: تا این را گفتم پیامبر اکرم صلیاللهعلیهوآله شروع کردند به گریه کردن که من هم از گریه ایشان بسیار متأثر شدم.
عاقبت مخالفان امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام
سپس پیامبرصلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: ای ابن عباس! قسم به خدایی که مرا به حق نبی مبعوث کرد، احدی از کسانی که مخالفت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را در دنیا کرده‌اند و منکر حق او بوده‌اند، از دنیا خارج نمی شود تا اینکه خداوند تبارک و تعالی از نعمتهایی که دست او بوده همه را تغییر می‌دهد.
(و برایش تبدیل به نقمت می‌کند.)
ای ابن عباس! اگر می‌خواهی خدا را ملاقات کنی در حالی که از تو راضی باشد، پس راه امیرالمؤمنین علی بن ابی طالب علیه‌السلام را طی کن و با او به هر سمتی رفت، حرکت کن.
و راضی باش از کسی که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را پیشوای خود قرار داده و دشمن بدار هر کس که او را دشمن می‌دارد و دوست بدار هر کس که امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را دوست می‌دارد.
ای ابن عباس! بترس از اینکه در مورد امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام شک کنی که همانا شک در مورد او کفر به خداوند تبارک و تعالی است.»
