شعر غدیر؛ امیر عشق همیشه امیر می آید

اشعاری که در این پرونده قرار گرفته است از مشهورترین اشعار شاعران بعد از انقلاب اسلامی در موضوع غدیر است، بدون تردید اشعار بسیاری شایسته حضور در این پرونده هستند که به دلیل فرصت کوتاه این پرونده لذت خواندن شان را از دست خواهیم داد.

محمد جواد غفورزاده (شفق)

غدیر، خاطری از گل شکفته تر دارد

غدیر، یک چمن آلاله زیر پر دارد

غدیر، از سفر حجة الوداع هنوز

هزار خاطره ی تاب در نظر دارد

غدیر، چشم به راه حضور مهمانی است

که جان عاشق و چشم خدانگر دارد

چه میهمان عزیزی، که در مدینه ی وحی

غم هدایت و آزادی بشر دارد

غدیر گفت: خدایا چگونه اقیانوس

به سوی «برکه ی خم» نیت سفر دارد؟

غدیر دید که دستش تهی از برگ و نواست

زلال روشنی از آب، مختصر دارد

به ماه گفت: برو فرشی از حریر بیار

پیام داد به خورشید چتر بردارد

به غنچه گفت: که در مقدمش تبسم کن

به لاله گفت: که جام گلاب بردارد

غدیر، جلوه سینا به خود گرفته، مگر

از اتفاق شگفت آوری خبر دارد؟

غدیر دید، که یکصد هزار دل لرزید

دل است و صحبت دلبر در او اثر دارد

غدیر و صبر و سکوت نبی مسلم بود

که پرده دار حرم، بیم پرده در دارد

در این مکاشفه، ناگاه دست غیب آمد

که از حقیقت اسلام پرده بردارد

امین وحی خدا گفت: یا رسول الله

بگو که شمس جمال تو یک قمر دارد

کنون که چله نشینان همسفر جمع اند

بگو که جامعه، حاجت به راهبر دارد

بگو به حکم صریح خدا علی مولاست

به هر کسی که ولای پیامبر دارد

عبادت دو جهان، ناز ضرب شصت علی است

بگو کدام جوانمرد، این هنر دارد

حدیث منزلتش را بخوان در این صحرا

تلاوت از لب تو لذت دگر دارد

بگو به عارف و عامی مراقبت بکنند

از این نهال، که هم سایه، هم ثمر دارد

غدیر و آیه ی «یا أیها الرسول» و علی

چه ارتباط عمیقی به یکدگر دارد…

محمد علی مجاهدی (پروانه)

چشمه ها جوشید و جاری گشت دریا در غدیر

باغ عشق و آرزوها شد شکوفا در غدیر

فصل باران بود و رویش، فصل سبز زیستن

خنده گل میکرد بر لبهای صحرا در غدیر

بود پیدا در زلال جاری تکبیرها

نقطه پایان عمر تشنگی ها در غدیر

جبرئیل آمد که: بلغ یا محمدا! زان که نیست

این تجلی را مجال جلوه إلآ در غدير

رفت بالا از جهاز اشتران و خطبه خواند

خطبه ای شورآفرین و شورافزا در غدیر

تا که بردارد پیمبر پرده از رازی بزرگ

کرد بیرون راستین دست خدا را در غدیر

عرشیان، در اشتیاق خاکیان می سوختند

تا علی با دست احمد رفت بالا در غدیر

«گفت: هر کس را منم مولا، علی مولای اوست»

کرد گل، گل نغمه احمد چه زیبا در غدیر

دست رد بر سینه ی اغیار می زد آشکار

«عادِ مَن عاداهِ» او افکند غونا در غدیر

گاهِ بیعت بود و بدعت پا به پای فتنه ها

خیمه میزد در کنار آرزوها در غدیر

خشم های شعله، ور پژواک کینِ جاهلی

خطِّ سیر خود جدا کرد آشکارا در غدیر

یاد دارید ای قیامت قامتان! مولا علی

از قیام خود قیامت کرد برپا در غدیر ؟!

کهکشان در کهکشان، اشراق بود و روشنی

از طلوع آفتابِ عالم آرا در غدیر

طور بود و نور بود و کشف و اشراق و شهود

شد بهشت آرزوها آشکارا در غدیر

لَن تَرانی گو، ترانی گوی شد تا جلوه کرد

با تماشایی ترین تصویر، مولا در غدیر….

علیرضا قزوه

ابتدای کربلا مدینه نیست، ابتدای کربلا غدیر بود

ابرهای خون فشان نینوا، اشک های حضرت امیر بود

بعد از آن فتوت همیشه سبز، برکت از حجاز و از عراق رفت

هر چه دانه داشتند سنگ شد، پشت هر بهار، صد کویر بود

بعد مکه و مدینه، دام شد، کوفه صرف عیش و نوش شام شد

آفتابِ سربلندِ سایه سوز، در حصارِ نیزه ها اسیر بود

الامان زشام، الامان زشام، الامان ز درد و غربت امام

شام بی مرّوت غریب کش، کاش کوفه ی بهانه گیر بود

هان! هبا شدید، هان! هدر شدید، مردم مدینه!

بی پدر شدید

این صدای غربت مدینه بود، این صدای زخمی بشیر بود

کربلا به اصل خود رسیدن است، هر چه می روم به خود نمی رسم!

چشم تا به هم زدم چه دور شد، تا به خویش آمدم چه دیر بود!

مرتضی امیری اسفندقه

صدای کیست چنین دلپذیر می آید؟

کدام چشمه به این گرمسیر می آید؟

صدای کیست که این گونه روشن و گیر است؟

که بود و کیست که از این مسیر می آید؟

چه گفته است مگر جبرئیل با احمد؟

صدای کاتب و کلک دبیر می آید

خبر به روشنی روز در فضا پیچید

خبر دهید: کسی دستگیر می آید

کسی بزرگ تر از آسمان و هر چه در اوست

به دست گیری طفل صغیر می آید

علی به جای محمد به انتخاب خدا

خبر دهید: بشیری نذیر می آید

کسی به سختی سوهان، به سختی صخره

کسی به نرمی موج حریر می آید

کسی که مثل کسی نیست، مثل او تنهاست

کسی شبیه خودش، بی نظیر می آید

خبر دهید که: دریا به چشمه خواهد ریخت

خبر دهید به یاران: غدیر می آید

به سالکان طریق شرافت و شمشیر

خبر دهید که از راه، پیر می آید

خبر دهید به یاران: دوباره از بیشه

صدای زنده ی یک شرزه شیر می آید

خم غدیر به دوش از کرانه ها، مردی

به آبیاری خاک کویر می آید

کسی دوباره به پای یتیم می سوزد

کسی دوباره سراغ فقیر می آید

کسی حماسه تر از این حماسه های سبک

کسی که مرگ به چشمش حقیر می آید

غدیر آمد و من خواب دیده ام دیشب

کسی سراغ من گوشه گیر می آید

کسی به کلبه ی شاعر، به کلبه ی درویش

به دیده بوسی عید غدیر می آید

شبیه چشمه کسی جاری و تپنده ،کسی

شبیه آینه روشن ضمیر می آید

علی همیشه بزرگ است در تمام فصول

امیر عشق همیشه امیر می آید

به سربلندی او هر که معترف نشود

به هر کجا که رود سر به زیر می آید..

سید مصطفی موسوی گرمارودی

گل همیشه بهارم غدیر آمده است
شراب کهنه ما در خم جهان باقی است

خدای گفت که «اکملت دینکم»، آنک
نوای گرم نبی در رگ زمان باقی است

قسم به خون گل سرخ در بهار و خزان
ولایت علی و آل، جاودان باقی است

گل همیشه بهارم بیا که آیه عشق
بنام پاک تو در ذهن مردمان باقی است

برگرفته از «خم خانه»؛ ویژه‌نامه آستان مقدس علوی برای عید غدیر