پیامبر در فرصتهای گوناگون با بیان فضایل این دو شخصیت گرانقدر، پیوند عمیق و ویژۀ آنان با خداوند متعال و نقش ارزشمند و بینظیرشان در میان امت اسلامی را بارها مورد تأکید قرار دادهاند.
پاسخ قاطع رسول خدا به مفاخرۀ عایشه بر حضرت زهرا (سلاماللهعلیها)
ابوالقاسم فرات کوفی (رضواناللهعلیه) از ابیمسلم خولانی روایت کرده است: «پیامبر (صلىاللهعلیهوآله) بر حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) و عایشه وارد شد درحالیکه آنان بر یکدیگر مفاخره میکردند و چهرههایشان سرخ شده بود. آن حضرت از ماجرا جويا شد و آنان، او را از ماجرا مطلع کردند.
پیامبر (صلىاللهعليهوآله) به عايشه فرمودند: ای عایشه! آیا نمیدانی که خداوند آدم و نوح و آل ابراهیم و آل عمران و علی و حسن و حسین و حمزه و جعفر و فاطمه و خدیجه (سلاماللهعلیها) را بر جهانیان برگزید؟»(۱)
مشاهدۀ نور حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) توسط آدم وحوا در بهشت
میر سید علی همدانی از عبد الله بن عباس روایت کرده است: «رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) فرمودند: هنگامی که خداوند آدم و حوا (علیهماالسلام) را آفرید، آن دو در بهشت بە یکدیگرافتخار میکردند و میگفتند: خداوند هیچ مخلوقی زیباتر از ما نيافريده است.
در همين حال بودند که ناگهان تصویر دختری را دیدند که نوری شعشعانی داشت و روشناییاش چشمان را خیره میکرد. بر سر او تاجی بود و در گوشهایش گوشوارههایی آویزان.
آنها پرسیدند: این تاج بر سر او چیست؟ پاسخ داده شد: این، شوهر او، علی بن ابیطالب (عليهالسلام) است. پرسیدند: این گوشوارهها چیست؟ پاسخ داده شد: اینها حسن و حسین (عليهماالسلام) فرزندان او هستند. و این امر درعلم پنهان من، دوهزار سال پیشاز آنکه تو را بیافرینم، وجود داشت.»(۲)
وجود قدسی حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) و نگاهى به باطن دو آیه
محمد بن يعقوب کلینی رازی (رضواناللهعلیه) روایت کرده است: «حضرت امام موسی بن جعفر (عليهالسلام) در بخشى از يک روايت فرمودند: مراد از «ليلة مباركة» در سورۀ دخان، آیۀ٣؛ إنَا أنزَلناهُ في لیلة مبارکة إنا کنا منذرین؛ بهراستی ما آن را در شبی پربرکت نازل کردیم. حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) است.
و اما در سورۀ دخان، آیۀ۴: فيهَا يُفْرَقُ كُلُّ أَمْرٍ حَكِيمٍ؛ از آن وجود قدسی هر امر حكیمانهای ظاهر میشود. خداوند میفرماید که از وجود حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) خیر کثیر، یعنی مرد حكيم ظاهر می شود.»(۳)
منابع
۱. تفسير فرات الكوفی، تألیف ابوالقاسم فرات بن ابراهیم کوفی، جلد ١، صفحۀ ٨٠، حدیث ۵۶
۲. المودة القربى فى الفضائل النبى واهلبيته صلواتاللهعليهماجمعین، تألیف میر سید علی همدانی، صفحۀ ٣۶، نسخۀ خطی مدرسۀ مطهری به شمارۀ نسخۀ ٢۴٠٣١
۳. الکافی، تألیف محمد بن یعقوب کلینی، جلد ١، صفحۀ ۴٧٩
