وصیتنامه جالب عضدالدوله
او در سال ۳۷۲هجری، هنگامی که چشم از جهان فروبست، طبق خواستهاش در نزدیکی مرقد حضرت و زیر پای ایشان به خاک سپرده شد.
این اقدام او پیام مهمی داشت، بزرگترین پادشاه زمان خود، بزرگترین آرزویش را خدمت به امیرالمؤمنین (علیهالسلام) میدانست.
ایجاد اولین اکوسیستم زیارتی نجف
کارهای عضدالدوله تنها به ساخت این بنا محدود نشد، بلکه او محیطی با امکانات کامل برای زائران ایجاد کرد ازجمله:
– مهمانسراهایی احداث کرد که زائران میتوانستند تا سه روز مهمان آنجا باشند.
– روزانه دو وعده غذا شامل نان، گوشت و خرما میان زائران توزیع میکرد.
– به علاقهمندانی که میخواستند در نجف سکونت کنند و همسایه حرم باشند، هدیههایی اهدا میکرد.
– مراسمها و گردهماییها با حضور علما و بزرگان در آن برگزار میشد.
تأثیر بر بزرگترین جهانگرد تاریخ
در سال ۷۲۶هجری، ابنبطوطه، مشهورترین سیاح تاریخ، به نجف سفر کرد. او تحتتأثیر شکوه حرمی قرار گرفت که توسط عضدالدوله ساخته شده بود و در سفرنامهاش چنین نوشت:
«مقابل این آستان، مدارسی با معماری بینظیر قرار داشت که دیوارهایشان با کاشیهای زیبا و رنگارنگ پوشیده شده بود. در کنار در ورودی حرم، خادمان برای زائران اجازه ورود میخواستند و چنین میگفتند: “یا امیرالمؤمنین (علیهالسلام)! این بنده درخواست اجازۀ ورود به حرم مطهر شما را دارد. اگرچه او لیاقت ورود را ندارد، اما شما اهل لطف و کرم هستید.”
پساز آن زائران ابتدا درهای نقرهای ورودی را میبوسیدند و سپس وارد میشدند.
داخل حرم چشمنواز بود؛ فرشهای ابریشمی زمین را پوشانده بودند و قندیلهای طلا و نقره از سقف آویزان بودند. وسط رواق، ضریحی چوبی که با نقره و طلا آراسته شده بود خودنمایی میکرد. در کنارهها، طشتهای طلا و نقره پر از گلاب و مشک دیده میشد که زائران با آنها دستان و صورتشان را معطر میکردند.»
این حرم یکی از زیباترین عمارتهای زمان خود بود که حتی ابنبطوطه را شگفتزده کرد.
از قبری ساده تا بارگاهی پرشکوه
این حرم از آرامگاهی پنهان به بنایی باشکوه با گنبدی سفید تبدیل شد. بنایی که عاشقان بسیاری برای ساخت آن تلاش کردند و خود را خادم آن میدانستند. امروز گنبد سفید عضدالدوله به گنبد طلایی بیهمتایی بدل شده که از سراسر جهان چشم هر بینندهای را به خود خیره میکند.
برای تماشای همۀ قسمتهای این مستند جذاب و تاریخی به آرشیو مستندات تاریخ حرم مراجعه کنید.




