درخواست دیدار با یک دوست
در ۲۴ صفر بیماری پیامبر شدت یافت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) هنگام بیماری فرمودند: «حبیبم را نزد من حاضر کنید.»
عایشه و حفصه پدران خود را نزد آن حضرت حاضر نمودند.
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) روی مبارک خویش را از آنان برگردانید و فرمود: «حبیبم را نزد من حاضر کنید.»
سپس دنبال علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) فرستادند. چون نظر مبارک به آن حضرت افتاد او را نزد خود خواند و کلماتی به حضرت فرمود.
هنگامی که علی بن ابی‌طالب (علیه‌السلام) از نزد آن حضرت خارج شد عمر و ابوبکر به او گفتند: «خلیلت به تو چه گفت؟»
فرمود: «هزار باب علم به من حدیث کرد که از هر باب هزار باب دیگر باز می‌شود.»
وصایای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در دوران بیمارى خود، به تذکر امور لازم بیشتر اهمیت مى‌‌داد و در آخرین روزهاى بیمارى خود، نماز و رعایت حال بردگان را زیاد سفارش مى‌‌کرد و مى‌‌فرمود:
«با بردگان (خادمان و زیردستان) به نیکى رفتار کنید و در خوراک و پوشاک آن‌‌ها دقت کنید و با آنان به نرمى سخن بگویید و حسن معاشرت را پیشۀ خود سازید.»
روزى «کعب احبار» از خلیفۀ دوم پرسید: «پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) در موقع احتضار چه گفت؟» خلیفه به امیرمؤمنان (علیه‌السلام) که در آن مجلس حاضر بود، اشاره کرد و گفت: «از او بپرسید.»
امیرمؤمنان علی (علیه‌السلام) فرمود: «پیامبر درحالى‌که سر او روى شانۀ من بود، مى‌‌فرمود: «الصلاة الصلاة» (نماز، نماز) در این موقع، کعب افزود که پیامبران گذشته نیز بر همین روش بودند.»
منبع
الطبقات الکبرى، ج ٢ ، ص ۲۵۴
یک پاسخ
کاملا صحیح هست