اذن سفر به دیار پسر را، نخست باید از حضرت پدر گرفت.
فرقی ندارد از کجا آمده باشی؛ کافیست خورشید نجف را طواف کنی تا غبار از جان خسته بتکانی و ذکر «لبیک یاعلی» بشود اذن دخول تو در مسیر عاشقی. اینجا، دل آرام میگیرد، چرا که رد نگاه مولا، بدرقه راهت و استواری قدمهایت میشود.
اگر مبدأ را درست انتخاب کنی، مقصد دست یافتنی است. اینجا نقطه آغاز سفر عاشقی است؛ حریم امن علوی، جایی که هزاران زائر و دلداده حسینی، پیش از عزیمت به سمت كربلای معلی در اربعین، به این بارگاه نورانی پناه میآورند و با پدر عالمیان، حضرت امیرالمؤمنین علی عليهالسلام، عهدی ابدی میبندند!
اینجا آستان مقدس علوی است؛ بزرگترین موکب خدمترسانی به زوار حسینی به وسعت سخاوت علوی. هر جرعه چای و هر لقمه نان، تبرکی است از سفره گسترده کرامت پدر. در اینجا خدمت به زائر، عبادت است و خدمتگزاری، سلوک عاشقان علوی.
اینک، نظارهگر جلوههای نابی باشید که شکوه زیارت زائران و خدمت خادمان را در صحن و سرای ملکوتی علوی، در روزهای شکوهمند اربعین، به هم پیوند میدهد.