یاری نشدن امام حسین

یاری نکردن امام حسین (علیه‌السلام) در پیش‌بینی‌های امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)

بنابر گزارشات روایی و تاریخی، امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) در عبور از سرزمین کربلا، ضمن پیش‌گویی‌ شهادت امام حسین (علیه‌السلام)، به برخی از جزئیات واقعۀ عاشورا مانند یاری نشدن امام حسین (علیه‌السلام) اشاره می‌نمایند.

امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) از سرزمین کربلا عبور می‌کردند که ضمن اشاره به فرزندشان حسین (علیه‌السلام) به یاران فرمودند که ایشان در این محل به شهادت خواهد رسید. در این روایات پیش‌گویی یاری نشدن امام حسین از سوی امیرمؤمنان باعث تعجب و شگفتی یاران شده است.

در کتاب اُسد الغابه به نقل از غرفه اَزْدی روایت شده است:

«من در منزلت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) شک کرده بودم. با او بر کنارۀ فرات بیرون آمدیم که از راه، کناره گرفت و ایستاد و ما هم گرد او ایستادیم.
با دستش اشاره کرد و فرمود: "این جا جایگاه اسباب سفر و خوابگاه مرکب‌هایشان و محلّ ریختن خونشان است. پدرم فدای آن که در زمین و آسمان، یاوری جز خدا ندارد!"

هنگامی که حسین (علیه‌السلام) کشته شد، بیرون آمدم تا به مکانی که او را در آنجا کشته بودند، رسیدم. آن، درست همان‌گونه بود که امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) گفته بود و کوچک‌ترین خطایی نداشت.
پس، از شکی که کرده بودم، از خدا آمرزش خواستم و دانستم که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) آنچه را به او سپرده بودند، بیان کرده است.»

در کتاب الارشاد شیخ مفید به نقل از اسماعیل بن زیاد روایتی آورده است:

«امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) روزی به براء بن عازب فرمود: "ای براء! فرزندم حسین، کشته می‌شود و تو زنده‌ای؛ امّا یاری‌اش نمی‌کنی".
هنگامی که حسین بن علی (علیه‌السلام) کشته شد، براء بن عازب می‌گفت: "به خدا سوگند، علی بن ابی‌طالب، راست گفت. حسین، کشته شد و من یاری‌اش نکردم!"
و سپس بر این کار، حسرت می‌خورد و اظهار پشیمانی می‌نمود.»

در کتاب رجال کشی به نقل از ابوعبداللّه جدلی در خصوص یاری نشدن امام حسین (علیه‌السلام) روایت شده است:

«من بر امیرمؤمنان (علیه‌السلام) وارد شدم.
فرمود: هفت حدیث برایت بگویم، پیش از آنکه کسی بر ما وارد شود.
گفتم: بگو، فدایت شوم! ... حدیث چهارم، این بود: "این، کشته می‌شود و تو زنده‌ای و او را یاری نمی‌کنی" و با دستش بر شانۀ حسین (علیه‌السلام) زد.
گفتم: به خدا سوگند، اگر حسین را یاری نکنم، زندگی پلیدی خواهم داشت.»

در کتاب کامل الزیارات به نقل از ابوعبداللّه جدلی روایت شده است:

« بر امیرمؤمنان (علیه‌السلام) وارد شدم و حسین (علیه‌السلام) کنار او بود.
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) با دستش بر شانۀ حسین (علیه‌السلام) زد و سپس فرمود: "این، کشته می‌شود و کسی او را یاری نمی‌کند."
گفتم: ‌ای امیرمؤمنان! به خدا سوگند، این که زندگیِ بدی است!
فرمود: به هر روی، این می‌شود.»

 

منبع

محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامۀ امام حسین (علیه‌السلام) بر پایۀ قرآن، حدیث و تاریخ، ج۳

مطالب بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *