مشارکت دو گروه

پیشگویی امیرالمؤمنین علیه‌السلام از مشارکت دو گروه در قتل امام حسین علیه‌السلام

در منابع حدیثی شیعه و سنی، روایات متعددی نقل شده که در آنها امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام بنی امیه و کوفیان را به عنوان مشارکت کنندگان در قتل امام حسین علیه‌السلام معرفی کرده‌اند.

بنی امیه

در برخی احادیث امام علی علیه‌السلام  با پیشگویی شهادت امام حسین علیه‌السلام ، بنی امیه را به عنوان مشارکت کنندگان در قتل امام حسین علیه‌السلام معرفی کرده‌اند.

در کتاب کامل الزیارات به نقل از جابر، از امام صادق علیه‌السلام روایت شده است:

امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام  به امام حسین علیه‌السلام  فرمود: “ای ابا عبداللّه! تو هماره اُسوه بوده‌ای و هستی.”
حسین علیه‌السلام  گفت: “فدایت شوم! حال من، چگونه خواهد بود؟”
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام  فرمود: “تو آنچه را آنان ندانستند، دانستی و دانا به زودی از دانش خود، سود می‌بَرد. پسر عزیزم! بشنو و ببین، پیش از آن که بر تو در آید.
سوگند به آن که جانم به دست اوست، بنی امیّه خونت را خواهند ریخت؛ ولی نمی‌توانند تو را از دینت جدا کنند و خدا را از یاد تو ببرند.”
امام حسین علیه‌السلام  گفت: “سوگند به آن که جانم به دست اوست، همین مرا بس است! به آنچه خداوند نازل کرده، اقرار دارم و سخن پیامبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌ را تصدیق می‌کنم و سخن پدرم را تکذیب نمی‌کنم.”

 

اهل کوفه

همچنین در برخی روایات امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام  با پیشگویی شهادت امام حسین علیه‌السلام ، کوفیان را به عنوان مشارکت کنندگان در قتل امام حسین علیه‌السلام معرفی کرده‌اند.

در کتاب المعجم الکبیر به نقل از ابوحبره روایت شده است:

«همراه امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام  بودم تا به کوفه رسید و بر منبر، رفت و پس از حمد و ثنای خدا فرمود: “شما در چه حالی خواهید بود، هنگامی که فرزندان پیامبرتان به میان شما آیند؟”
پاسخ دادند: آن گاه ما از این آزمون، سربلند بیرون می‌آییم.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام  فرمود: “سوگند به آن که جانم به دست اوست، نزدیک شما می‌آیند و شما به سوی ایشان بیرون می‌روید و بی تردید، آنها را می‌کشید.”
سپس رو کرد و چنین فرمود: “آنان، ایشان را به فریب آوردند و خود، روی گردانیدند. می‌خواستند نجات یابند؛ ولی نه نجاتی هست و نه عذری.”»

 

در کتاب انساب الاشراف به نقل از مجاهد گزارش شده است:

« امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام  در کوفه فرمود: “شما در چه حالی هستید، هنگامی که خاندان پیامبرتان نزد شما آیند؟”
گفتند: چنین و چنان می‌کنیم.
امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام  سرش را تکان داد و سپس فرمود: “بلکه آنها را می‌آورید. سپس روی می‌گردانید و آنان را از گرفتاری بیرون نمی‌آورید و آن گاه در پی پاک کردن خود بر می‌آیید و نمی‌توانید.”»

 

منبع

محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه امام حسین (علیه‌السلام) بر پایه قرآن، حدیث و تاریخ، ج۳

مطالب بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *