فردی به نام یزید
در برخی احادیث امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) با پیش‌گویی شهادت امام حسین (علیه‌السلام) به فردی به نام یزید، به‌عنوان قاتل امام حسین (علیه‌السلام) اشاره می‌کند:
در کتاب الفتوح به نقل از ابن‌عباس روایت شده است:
«هنگامی که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) از صفین بازگشت و کار نهروانیان را تمام کرد، اَعوَرِ همْدانی بر او در آمد.
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) به او فرمود: "ای حارث! آیا فهمیدی که من امروز از صبح، گرفته و اندوهگین و بی‌تاب و مضطربم؟"
حارث گفت: "علّت چیست، ای امیرمؤمنان؟ آیا از جنگ با شامیان و بصریان و اهل نهروان پشیمانی؟"
امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فرمود: "نه، وای بر تو ای حارث که من از آن شادمانم! در عالم رؤیا، سرزمین کربلا را دیدم و دیدم که پسرم حسین، با سرِ بریده بر روی زمین آن افتاده است و درختان را به رو افتاده و آسمان را شکافْ برداشته و بارهای شتران را بر زمین افتاده دیدم و شنیدم که مُنادی‌ای میان آسمان و زمین، ندا می‌دهد و می‌گوید: ای قاتلان حسین! ما را ترساندید. خدا، شما را بترساند و بکشد!
سپس بیدار شدم و به‌خاطر آنچه دیده بودم، در اضطراب افتادم."»
حارث به او گفت: چنین نیست، ای امیرمؤمنان! آن رؤیا جز خیر نیست.
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) به او فرمود: "نه، ای حارث! قانون خدا، پیشی گرفته و قضای او، نافذ گشته و محبوبم محمّد (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله)، به من خبر داده که یزید، پسرم را می‌کشد. خدا، عذابش را در آتش بیفزاید!"»
لعن قاتل امام حسین (علیه‌السلام)
در حدیث دیگری امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) با پیش‌گویی شهادت امام حسین (علیه‌السلام)، قاتل ایشان را لعنت شدۀ امت معرفی می‌نماید:
در روایت دیگری به نقل از زهیر بن ارقم آمده است:
«هنگامی که ضربۀ ابن‌ملجم به امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) رسید، بر او وارد شدم.
او حسین (علیه‌السلام) را به سینه‌اش چسبانده بود و می‌بوسید و می‌فرمود: "ای میوه و دسته‌گل من، وای میوۀ پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) و برگزیدۀ او، وای ذخیرۀ برگزیدۀ جهانیان، محمّد بن عبداللّه! گویی تو را می‌بینم که به‌زودی، سرت را می‌بُرند!"
گفتم: ای امیرمؤمنان! چه کسی او را سر می‌برد؟
فرمود: "لعنت شدۀ این امّت، او را سر می‌برد. آن گاه خداوند به او باز نمی‌گردد (توفیق توبه پیدا نمی‌کند) و هنگامی او را قبض روح می‌کند که از شراب، سیراب شده و مست است".
من گریستم و امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) به من فرمود: "ای زهیر! گریه مکن که آنچه قضای خداوند است، می‌شود."»
سنان بن انس
در روایت دیگری امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) با پیش‌گویی شهادت امام حسین (علیه‌السلام)، قاتل ایشان را فرزند فردی که به تمسخر از ایشان دربارۀ تعداد تار موهای سر و ریشش پرسیده بود، معرفی می‌کند.
در کتاب شرح نهج البلاغه، ابن ابی‌الحدید به نقل از فُضَیل، از امام باقر (علیه‌السلام) روایت شده است:
«هنگامی که امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) فرمود: "از من بپرسید، پیش از آنکه مرا نیابید. به خدا سوگند، از من دربارۀ گروهی که صد نفر را گمراه و صد نفر را هدایت می‌کند، نمی‌پرسید، جز آنکه بانگ زننده و راه‌بَر آن را به شما خبر می‌دهم"
مردی به سوی او رفت و گفت: به من بگو که در سر و ریش من، چند تار مو است؟
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) به او فرمود: "به خدا سوگند، دوستم پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) به من فرمود که بر هر تار موی سر تو، شیطانی است که تو را لعنت می‌کند و بر هر تار موی ریش تو، شیطانی است که تو را گمراه می‌کند و در خانۀ تو، بچّۀ عزیزکرده‌ای است که فرزند پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله) را می‌کشد".
پسر او که قاتل حسین (علیه‌السلام) شد، آن روز، کودکی بود که هنوز چهاردست‌وپا راه می‌رفت و او همان سنان بن انس نخعی است.
منبع
محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامۀ امام حسین (علیه‌السلام) بر پایۀ قرآن، حدیث و تاریخ، ج۳
