ناصر خسرو شاعر فارسی‌زبان، نویسنده و جهانگرد قرن پنجم هجری قمری که مذهب اسماعیلی داشت. او عشق و علاقه خود به اهل بیت و امیرالمومنین علیه‌السلام را در دیوان اشعارش منعکس ساخته است.
ناصر خسرو قبادیانی، حکیمِ خردمند و شاعرِ حقیقت‌جو، در ستایش واقعه بزرگ غدیر چنین نوشت:
«بنگر که خلق را به که داد و چگونه گفت
روزی که خطبه کرد نبی بر سر غدیر
دست علی گرفت و بدو داد جای خویش
گر دست او گرفت تو جز دست او مگیر»
یا در جای دیگر می‌سراید:
شرف مرد به هنگام پدید آید از او
چون پدید آمد تشریف علی روز غدیر
بر سر خلق مر او را چو وصی کرد نبی
این، به اندوه در افتاد از او، آن به زحیر
حسد آمد همگان را ز چنان کار از او
برمیدند و رمیده شود از شیر، حمیر
او سزاید که وصی بود نبی را در خلق
که برادرش بُد و بِن‌عم و داماد و وزیر
این نگاه برائتی ناصر خسرو، او را در میان شاعران بزرگ فارسی متمایز کرده…
