حکیم ابوالقاسم فردوسی توسی، سخن‌سرای نامی ایران و سرایندهٔ شاهنامه حماسهٔ ملی ایرانیان. او را بزرگ‌ترین سرایندهٔ پارسی‌گو دانسته‌اند.
از پی افکندن کاخی بلند تا ستایشگری مولای متقیان؛ آن هم با اشاره به واقعۀ بزرگ غدیر…
« چه گفت آن خداوند تنزیل و وحی
خداوند امر و خداوند نهی
كه من شهر علمم، علی‌ام در است
درست این سخن گفتِ پیغمبر است
اگر چشم داری به دیگر سرای
به نزد نبی و «وصی» گیر جای
منم بندۀ اهل بیت نبی
ستایندۀ خاک پای «وصی»
خود آن روز نامم به گیتی مباد
که من نام حیدر نیارم به یاد
بر این زادم و هم بر این بگذرم
یقین دان که خاک پیِ حیدرم »
