شتربانی به نام صفوان، در جستجوی مزار گمشده‌ای بود که از ترس تخریب، صد سال در سکوت و بی‌زائر مانده بود…
مزار اول مظلوم، تنها مرد روزگار، شیر خدا، حیدر کرار…
و چه شخصی برتر از صادق آل محمد علیهم‌السلام که راه‌نمای این جستجو بود…
حضرت پیاده شد و بعد از غسل جامه‌های خود را عوض کرد و فرمودند: هر عملی که من انجام می‌دهم تو هم انجام بده. بعد از آن به سمت تپه‌های نجف روانه شدیم…
پس امام، آن خاک مطهر را بویید و فرمود:
“صفوان! این‌جا، مزار امیرمؤمنان است…”
عرض کردم : یا ابن رسول اللَّه! چه چیز مانع اظهار اهل بیت درباره مکان قبر آن حضرت شد؟
فرمودند: از خوف بنی‌مروان و خوارج (علیهم‌اللّعنه) اظهار نکردند و مخفی کردند.
عرض کردم: سرورم! آیا اجازه می‌دهی تا دیگر یارانمان را در کوفه از این امر آگاه کنم؟
فرمودند: آری.
روایت صفوان جمّال را بخوانید تا به مظلومیت امیرالمؤمنین، حتی در یک قرن پنهان بودن مزارشان پی ببرید.
