آفرینش علی ابن ابیطالب علیه‌السلام پیش از خلقت

پیامبر اعظم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله فرموده است: «خداوند متعال من و علی علیه‌السلام را پیش از آفرینش حضرت آدم علیه‌السلام آفریده است.»

 

از ابن عباس نقل شده است:
خدمت رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله بودیم که حضرت علی بن ابی طالب علیه‌السلام وارد شد، همین که چشم پیغمبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله به حضرت افتاد، در چهره او تبسم کرده و فرمودند: «خوش آمدی ای کسی که خداوند او را چهل هزار سال قبل از آفرینش آدم آفریده است!»

عرض کردم: «ای رسول خدا! آیا فرزندی قبل از پدر به وجود آمده است؟!»

حضرت فرمودند:
«بلی، خداوند متعال من و علی علیه‌السلام را پیش از آفرینش حضرت آدم علیه‌السلام به مدتی که گفتم آفرید و آن هم بدین شکل بود که نوری آفرید و آن را به دو نیم تقسیم کرد، مرا از نیمی از آن و علی علیه‌السلام را از نیم دیگرِ آن، قبل از هر چیزی آفرید، سپس هستی را بنا نهاد و موجودات را آفرید و ظلمت و تاریکی را به نورِ من و علی علیه‌السلام برطرف کرد، بعد از آن ما را در دو طرف راست عرش قرار داد، آنگاه فرشتگان را آفرید.

ما تسبیح خدا گفتیم آنها هم تسبیح گفتند، ما تهلیل گفتیم، آنها هم تهلیل گفتند، ما تکبیر گفتیم، آنها هم تکبیر گفتند، و اینها را از من و علی علیه‌السلام آموختند و از ابتدا در علم ازلی پروردگار این بود که دوستان من و علی علیه‌السلام را به دوزخ نیندازد و دشمنان من و علی علیه‌السلام را به بهشت راه ندهد.

بدانید، خداوند تبارک و تعالی فرشتگانی را آفریده است و در دست آنها گلاب‌پاشی سیمین و نقره‌ای است که پر از آب حیات و از فردوس می‌باشد، هر یک از شیعیان علی بن ابی طالب علیه‌السلام پدر و مادری پاکدامن و پرهیزگار و پاکیزه و مؤمن دارد و توفیق الهی شامل حال ایشان است.

پس زمانی که پدر یکی از آنها بخواهد با همسر خود همبستر شود، فرشته‌ای از آن فرشتگان – که دردست آنها گلاب پاشی از آب بهشت است – می‌آید و در ظرفی که می‌خواهد از آن آب بیاشامد، از این آب بهشتی می‌ریزد و بر اثر آن، ایمان در قلب او رویش می‌کند و شکوفا می‌گردد، همان‌طور که زراعت از زمین می‌روید و رشد می‌کند.

و آنان از طرف پروردگارشان و پیغمبرشان و وصی پیغمبر صلی‌الله‌علیه‌و‌آله و دخترم زهرا علیها‌السلام و امام حسن و امام حسین علیهما‌السلام و سایر امامان پاک از فرزندان امام حسین علیهم‌السلام دلیل و برهان روشن دارند.»

ابن عباس عرض کرد: «ای رسول خدا! مقصودت از امامان چه کسانی هستند؟»

حضرت فرمودند:
«آن‌ها یازده نفر از فرزندان من هستند که پدر آنها علی بن ابی طالب علیه‌السلام است.»
سپس فرمودند: «سپاس و ستایش سزاوار خداوندی است که دوستی امیرالمومنین علی علیه‌السلام و ایمان را دو سبب و دست آویز قرار داد، سببی برای داخل شدن در بهشت و سببی برای نجات یافتن از آتش.»

 

منابع

ارشاد القلوب 2 / 404
بحار الانوار 24 / 88 و 35 / 29
البرهان 8 / 266
حلیة الابرار 2 / 11
غایة المرام 1 / 44
حیوة القلوب 3 / 283
تأویل الآیات 2 / 501
المحتضر 165

برگرفته از کتاب «دانشنامه حضرت اميرالمومنين علی عليه‌السلام»

مطالب بیشتر

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *