زندگی سرور بانوان عالم، از همان لحظۀ خلقت دارای اسرار فراوانی است که به بهانۀ میلاد فرخنده و خجستۀ ایشان، در اینجا به چند نمونه از آن اشاره کردهایم.
انعقاد نطفۀ طاهرۀ فاطمه (سلاماللهعلیها)
داستان شکلگیری نطفۀ حضرت فاطمه زهرا مراحلی دارد که در ادامه به آن پرداخته شده است.
۱. بشارت خداوند به نور حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) در معراج:
پیشاز ولادت حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها)، خداوند در معراج بشارت تولد ایشان را به نبی خاتم (صلیاللهعلیهوآله) داده است. بهطوری که در شب معراج خداوند سیبی به پیامبر اعظم (صلیاللهعلیهوآله) هدیه داد که از عظمت خلقت و بو و رنگ و زیبایی آن ملائکه تعجب کردند. خداوند امر فرمود تا پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) آن را میل کند. هنگامی که آن سیب را شکافت نوری از آن درخشید. جبرئیل گفت: «بخور یا رسول الله، که این نور منصورۀ فاطمه، دختری است که از صلب تو خارج میشود.» در بعضی روایات است که حضرت خاتم الانبیا (صلیاللهعلیهوآله) از رطب بهشتی هم میل فرمودند.
۲.دوری گزیدن پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) از خدیجه (سلاماللهعلیها):
در ۱۰ شعبان سال چهارم جبرئیل بر پیامبر در ابطح نازل شد و فرمان کنارهگیری از حضرت خدیجه را بهمدت چهل شبانهروز (بهعنوان مقدمۀ حمل حضرت زهرا) ابلاغ فرمود.
با اینکه آن حضرت علاقۀ وافری به خدیجه داشت و این کار برای آن حضرت پر مشقت بود، ولی چون دستور الهی و لازمالاجرا بود، پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) بر انجام آن، لحظهای درنگ نکرد و برای خدیجه پیغام داد که مدتی به منزل نمیآیم و به منزل فاطمه بنتاسد میروم. شبها در را ببند و در بستر آسایش کن. آن حضرت در روزهای آخر دوره، عمّار یاسر را به خدمت خدیجه (سلاماللهعلیها)، فرستاد و به او سفارش کرد که به خدیجه بگو: «گمان نکن که من از تو بریده و تو را رها کردهام؛ بلکه پروردگارم برای اجرای آن به من دستور فرموده است. در آن، خیر بیاندیش. خداوند هر روز به وجود تو به بزرگان فرشتهها افتخار میکند.»
۳.روزه گرفتن و عبادت شبانۀ پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) به مدت چهل شبانهروز:
پیامبر شبها به منزل فاطمه بنتاسد میآمد. هر شب هنگام افطار، خرما و انگور و غذای بهشتی میآوردند. با آب بهشتی و حوله، دست آن حضرت را شسته و تمیز میکردند. امیرالمؤمنین (علیهالسلام) حسب دستور پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) جلوی در مینشست که کسی نیاید و در آن غذا با پیامبر شریک شود.
۴.پایان چهل روز، نزول جبرئیل برای تحفۀ الهی:
جبرئیل فرود آمد و گفت: «ای پیامبر بزرگوار! خداوند به تو درود میفرستد و به تو دستوری میدهد که برای هدیه و تحفۀ او آماده شوی.» آری در شب چهلم دستور رسید به خانۀ خدیجه (سلاماللهعلیها) برو که خداوند به خود سوگند خورده که امشب از صلب تو ذریۀ پاک و طیبهای بیافریند. حضرت از جا برخاسته و به منزل خدیجه (سلاماللهعلیها) آمدند.
۵.احساس بارداری در همان لحظات اول برای حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها):
در آن شب نورانی، نطفۀ حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) به امر الهی از صلب نبوّت به رحم مطهّر منتقل شد و این نکتۀ مهمّی بود که در جملۀ حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها)، هویداست؛ اینکه برخلاف تمام انعقاد نطفهها، حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) از همان لحظه متوجّه باردار شدن خود گردید. حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) میفرماید: «سوگند به آن کسی که آسمان را بر افراشته و آب را از زمین جوشانیده حضرت از من دور نشده بود که سنگینی وجود فاطمه را در خود احساس کردم.»
دوران بارداری خدیجه (سلاماللهعلیها)
دوران بارداری همسر رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) نیز اسراری در خود داشت که در ادامه به آنها اشاره خواهد شد.
۱.تکلم حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) با مادر خویش در زمان بارداری:
مدتها بود كه زنان عرب از خديجه (سلاماللهعلیها)، همسر گرامى رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) به خاطر ازدواج با آن حضرت، فاصله گرفته بودند. هالهاى از غم و اندوه او را گرفته بود و در خانه هيچمونسى نداشت تا در نبود پيامبر (صلیاللهعلیهوآله) با او انس بگيرد كه ناگه سكوت مطلق شكسته شده و جنين با مادر خود سخن گفته و دلداريش مىدهد.
هنگامی که حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) دوران حمل خود را میگذراند، حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) از داخل شکم با مادر صحبت میفرمود و او را دلداری میداد و به صبر و پایداری دعوت میفرمود. حضرت خدیجه (سلاماللهعلیها) حرف زدن فاطمه (سلاماللهعلیها) با خود را از پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) مخفی میکرد تا اینکه روزی رسول خدا (صلیاللهعلیهوآله) شنید که حضرت با فاطمه (سلاماللهعلیها) صحبت میکنند. فرمودند: «با چه کسی سخن میگویی؟» عرض کرد: «جنینی که در شکم من است، پیوسته با من حرف میزند و موجب آرامش من میشود.»
۲.بشارت به دختردار شدن پیامبر خاتم و ادامۀ نسل با برکت توسط آن جنین:
پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) که به خدیجه (سلاماللهعلیها) فرمودند: «جبرئیل به من بشارت داد که این مولود دختر است. و او موجودی پاک و با برکت است. خداوند متعال نسل و ذریۀ مرا از او قرار میدهد و از نسل او امامانی در امت قرار خواهد داد که بعداز پایان یافتن وحی او، جانشینانش در روی زمین باشند.»
نکتۀ مهم آن است که معمولاً نسل هر فردی از طریق فرزند ذکور وی ادامه مییابد و اصطلاحاً به کسی که فرزند پسر ندارد، ابتر میگویند؛ ولی از رازهای دیگر وجود مقدس حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) این است که در آن جامعۀ جاهلی و دیدگاهی که نسبت به دختر داشتند، نسل برترین انسان جهان هستی از طریق او ادامه مییابد و خلیفههای الهی از دامن او رشد یافته و زمینهساز سعادت انسانی میگردند.
۳.حضور چهار زن برتر جهان هنگام تولد دخت نبی:
هنگام ظاهر شدن آثار وضع حمل سراغ زنان قریش فرستادند، ولی کسی برای کمک نیامد، چه اینکه آنها راضی به ازدواج حضرت خدیجه، با پیامبر نبودند، و خدیجه از این برخورد آنها غمناک شد.
در همین حال چهار زن بلند بالا که شبیه زنان بنیهاشم بودند بر او وارد شدند. یکی از آنان به او گفت: «ای خدیجه غمگین مباش که ما فرستادگان پروردگار تو هستیم. ما خواهران توایم من ساره هستم و این آسیه دختر مزاحم و همنشین تو در بهشت و این مریم دختر عمران و این صفورا، دختر شعیب است. خداوند ما را نزد تو فرستاده تا در کارهای مربوط به زنان به تو کمک کنیم. »
یکی از آنان در سمت راست او، دیگری در سمت چپش سومی پیش روی آن حضرت و چهارمی پشت سر او نشستند.
فاطمه به دنیا آمد
او به دنيا آمد تا زمين را نورانى كند ، پساز آن كه آسمانها را از نور خود منور ساخته بود.
۱.نورانی شدن شهر مکه و سرتاسر شرق و غرب عالم:
عليامخدره خدیجۀ کبری (سلاماللهعلیها)، حضرت فاطمه زهرا (سلاماللهعلیها) را پاک و پاکیزه بر زمین نهاد. در این هنگام نوری از وجودش درخشید که تمام خانههای مکه را روشن کرد، و این نور در شرق و غرب درخشش نمود.
۲.خوراندن آب کوثر به حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها):
بانویی که پیش روی خدیجه بود، حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) را برداشت و با آب کوثر شستشو داد و پارچۀ سفیدی که از شیر سفیدتر و از مشک و عنبر خوشبوتر بود بیرون آورد. یکی را بر بدن او پیچیده، دیگری را بر سرش انداخت و سپس از او خواست که سخن بگوید.
۳.شهادت حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) بر توحید، نبوت و امامت:
حضرت فاطمه به ارادۀ پروردگار لب به سخن گشوده و رسالت و پيامبرى محمد مصطفى (صلیاللهعلیهوآله) و ولايت على (عليهالسلام) و امامت يازده فرزندش را گواهى داد. او فرمود: «اشهد ان لا اله الا الله، و ان ابي رسول الله سيد الانبياء و ان بعلى سيد الأوصياء و ان ولدى سادة الاسباط» بعد بر یکایک آنان سلام کرده و هر یک را به اسم صدا زد. آنان بر چهرۀ او تبسم کردند، و حورالعین و بهشتیان یکدیگر را به ولادت حضرت فاطمه بشارت دادند.
۴.انتخاب نامی آسمانی برای دخت نبی (صلیاللهعلیهوآله):
در آسمان نوری درخشان پدید آمد که ملائکه تا آن روز چنان نوری را ندیده بودند، و لذا نام حضرت را «زهرا» گذاشتند. بانویی که پیش روی خدیجه نشسته بود، به خدیجه گفت: او را پاک و پاکیزه و آراسته و با برکت در برگیر، که در نسل و ذریهاش برکت قرار داده شده است. خدیجه حضرت را با شادی و خشنودی از دست او گرفته، و سينه در دهانش گذارده و دهان او را پر از شیر کرد، و اینگونه بود که فاطمه رشد جسمی خود را آغاز کرد.
۵.اذان و اقامه گفتن پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) در گوش دخترش:
از حضرت علی (عليهالسلام) روایت شده: «هنگامی که فاطمه (سلاماللهعلیها) متولّد شد، پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) وارد شد و در گوش راست حضرت فاطمه (سلاماللهعلیها) اذان و در گوش چپ او اقامه گفت و پیامبر (صلیاللهعلیهوآله) با هرکس مانند این انجام داد، از شیطان در امان ماند.»
سلام خداوند بر حضرت مادر تا ابد
سلام ای گوهر دریای نور؛ ای آیۀ زیبای عشق، ریحانۀ روح خدا
سلام ای دار و ندار علی، ای بود و نبود حسن، ای مادر ارباب ما...
«الّلهمَّ صَلِّ علی فاطمۀَ و أبیها و بَعلِها وَ بَنیها و السِّرالمُستَودِعِ فیها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِهِ عِلمُکَ.»
منابع:
برگرفته از تقویم شیعه، کتاب «فاطمه (سلاماللهعليها)؛ الگوی حيات زيبا» و کتاب «بدانید من فاطمه هستم»
