ولادت نبی مکرم اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله
طبق نظر علمای شیعه در طلوع فجرِ ۱۷ ربیع الاول برابر با روز جمعه در مکه معظمه، ولادت با سعادت حضرت سید الانبیاء محمد مصطفی صلی‌الله‌علیه‌وآله واقع شده است. ولادت آن حضرت با سلطنت انوشیروان عادل مقارن بوده و در آن سال اصحاب فیل هلاک شدند.
نام آن حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله و کنیه ایشان ابوالقاسم می‌باشد. نام پدر آن حضرت عبدالله و نام مادرشان آمنه بنت وهب است.
هنگام ولادت نور از پیشانی آن حضرت لامع بود و بوی مشک از ایشان ساطع می گشت. نوری در آن شب از طرف حجاز تابید و در تمام عالم منتشر شد. تخت پادشاهان سرنگون شد و همه آنان در آن روز لال بودند و نمی توانستند سخن بگویند. ملائکه مقرب و ارواح اصفیای پیامبران در هنگام ولادت آن حضرت حضور یافتند و رضوان خازن بهشت با حوریان نازل شدند و ابریق‌ها و تشت‌ها از طلا و نقره و زمرد بهشت حاضر کردند و برای حضرت آمنه شربتها از بهشت آوردند که او آشامید. آن حضرت را بعد از ولادت به آبهای بهشت غسل دادند و به عطرهای فردوس معطر کردند.
- معجزات ولادت حضرت
در روز ولادت آن حضرت هر بتی که در هر جای عالم بود به رو در افتاد و چهارده کنگره از ایوان کسری فرو ریخت دریاچه ساوه که آن را می پرستیدند خشک و بدل به نمکزار شد. در وادی ساوه که سالها بود کسی آب در آن ندیده بود آب جاری شد. آتشکده فارس که هزار سال خاموش نشده بود در شب ولادت آن حضرت خاموش شد. علم کاهنان و سحر ساحران باطل گردید و طاق کسری از میان به دو نیم شد که تا امروز نمایان است.
هنگام ولادت آن حضرت این ندا از آسمان شنیده شد: «وجاء الحق وزهق الباطل، إن الباطل کان زهوقاً…»(سوره اسراء،۸۱)
- خصوصیات حضرت
هرگز مگس بر بدن مبارک آن حضرت نمی‌نشست. هرگاه چشم مبارکش خواب بود دلش بیدار بود و میدید و می‌شنید. حضرت از فضای خود چنان میدید که از پیش روی می دید.
بر هر حیوانی که سوار میشد هرگز پیر و لاغر نمیشد. آن حضرت حماری به نام یعفور داشتند. هر زمان که فرمان میداد فلان مرد را حاضر کن به در خانه اش می رفت و سر بر در میکوفت و به اشاره او را حاضر می ساخت.
از خصوصیات ولادت پیامبر آن بود که ختنه کرده و ناف بریده و پاک از آلایش خون و غیره متولد شد. همچنین در وقت ولادت از پا به زیر آمد نه از سر هنگام ولادت رو به کعبه به سجده افتاد و چون سر از سجده برداشت دست به سوی آسمان بلند کرد و به وحدانیت خدا و رسالت خود اقرار نمود و سپس نوری از او ساطع شد که مشرق و مغرب عالم را روشن نمود.
- معجزات حضرت
پیامبر معجزات بسیاری داشت که از جمله به این موارد اشاره شده است:
- مستجاب شدن دعای آن حضرت در زنده شدن مردگان و بینا شدن کوران و شفا یافتن بیماران.
- سخن گفتن آن حضرت با حیوانات.
- آگاهی بر همه لغتها و قدرت بر سخن گفتن به همه آنها.
- مهر نبوت بر پشت مبارکش جا گرفته بود و نور آن بر نور آفتاب زیادتی میکرد.
- آب از میان انگشتان مبارکش جاری شد به قدری که جمعی سیراب شدند.
- سنگریزه در دست مبارکش تسبیح می گفت و مردم می شنیدند.
- وجود مقدمش در آفتاب سایه ای نداشت.
- هرگاه آب دهان مبارک به چاهی می افکند در آن چاه برکت به هم می رسید و پر از آب میشد. آب دهان مبارک را به هر صاحب دردی می مالید شفا می‌یافت.
- دست مبارک آن حضرت به هر طعامی که می رسید با برکت می شد و از طعام کم جماعت کثیر را سیر میکرد.
- هرگاه بر زمین نرم راه می رفت جای پایش نمی ماند و هنگامی که بر سنگ سخت راه میرفت اثر پای مبارکش می‌ماند.
ولادت امام صادق علیه‌السلام
در ۱۷ ربیع الاول سال ۸۳ هـ ولادت با سعادت امام جعفر صادق در مدینه منوره اتفاق افتاده است. نام مبارک آن حضرت جعفر و کنیه شریفش ابو عبد الله و لقب نورانی حضرت صادق است. پدر بزرگوارش امام محمد باقر و مادر گرامی آن حضرت جناب ام فروه است که امام صادق درباره ایشان میفرمایند مادرم از بانوان با ایمان و پرهیزکار و نیکوکار بود؛ و خدا نیکوکاران را دوست دارد.
امام صادق هفت پسر و سه دختر داشتند که عبارتند از امام موسی کاظم علیه‌السلام، اسماعیل، عبدالله، محمد دیباج، اسحاق، علی عریضی عباس، ام فروة، اسماء، فاطمه.
در شمایل آن حضرت گفته اند آن حضرت میانه قد و افروخته رو و سفید بدن و کشیده بینی و موهای ایشان سیاه و مجعد و بر گونه شان خال سیاهی بود.
- اعمال روز پر برکت ۱۷ ربیع‌الاول
روز ولادت حضرت روز شریف و با برکتی است که از قدیم الایام صالحین از آل محمد ﷺ حرمت آن را نگه داشته اند و حق این روز را ادا کرده و روزه گرفته اند. کسی که ۱۷ ربیع الاول را روزه بگیرد خداوند متعال ثواب یک سال روزه را به او می دهد. در این روز صدقه دادن و زیارت مشاهد مشرفه و انجام خیرات و مسرور کردن اهل ایمان مستحب است.
